یک کارشناس صنعت لوازم‌خانگی گفت: هرچند پتانسیل تامین لوازم‌خانگی مورد نیاز کشور و حتی کشورهای منطقه وجود دارد، اما اغتشاشات اخیر سبب شده تا رکود موجود در بازار عمیق‌تر از قبل شود. کُندی یا در برخی موارد قطعی اینترنت در هفته‌های گذشته، تاکنون تاثیر چندانی بر روند تولید در شرکت‌ها نداشته است، زیرا بسیاری ثبت سفارش‌ها به صورت تلفنی یا از طریق ارسال ایمیل انجام می‌شود.
وی بیان داشت: با این حال زمانی که تولیدات از کشش لازم برای خریداران برخوردار نباشد، در انبارها دپو شده و به تعمیق رکود کنونی حاکم بر بازار می‌انجامد. در دو سال گذشته شاهد رکود حاکم بر بازار لوازم‌خانگی به دلیل پاندومی کرونا بودیم، با این حال شرکت‌ها و فروشندگان نیز بیکار ننشستند و بر طراحی و راه‌اندازی صفحاتی در فضای مجازی، تولید محتوای تبلیغاتی جذاب، برگزاری شوروم و فروش مجازی روی آوردند.
وی خاطرنشان کرد: با اعتماد تدریجی مردم به فروشندگان، کم‌کم شبکه‌های زیادی ایجاد شد و به این ترتیب فروش در بازار جانی تازه گرفت. همچنین مردم عادت کردند که به جای حضور در امین حضور، خیابان جمهوری و دیگر مناطق پُر رونق فروش لوازم‌خانگی پایتخت، از طریق فضای مجازی به تامین نیازهایشان بپردازند و با اعتماد نسبی ایجاد شده، با خیال راحت‌تر نسبت به خرید اقدام می‌کردند و حتی نگرانی‌ها از کالاهای قاچاق، بانه‌ای و غیره نیز کمتر شده بود.
این فعال اقتصادی گفت: اصولاً لوازم‌خانگی به‌جز برای زوج‌های جوان که در ابتدای راه زندگی مشترک هستند به عنوان کالای ضروری شناخته نمی‌شود و به همین دلیل امید بازاری‌ها بر این بود که خانواده‌ها به تعویض لوازم خانگی مستعمل و کارکرده خود روی بیاورند.
وی اظهار داشت: سیگنال‌هایی که امروز به بازار می‌رسد، با توجه به شرایط سیاسی بین‌المللی، همچنین گران شدن ارز و سکه، مردم به سمت این بازارهای غیرمولد روی آورده‌اند و رکود صنعت لوازم‌خانگی از آنچه بود عمیق‌تر شده است. این کارشناس صنعتی پیش‌بینی کرد در سه ماه آینده تا پایان سال روزهای سختی برای این صنعت مولد کشور رقم بخورد.
وی تاکید کرد: برآیند این اتفاقات منجر به کاهش تولید شده است، زیرا شرکت‌ها به‌منظور کاهش هزینه‌های سربار و انبارداری ناچار به کاستن از ظرفیت‌هایشان می‌شوند؛ این در حالی است که ظرفیت تولید لوازم خانگی در کشورمان بیش از نیاز داخل و حتی نیاز کشورهای منطقه و همسایگان است. بحران امروز به هیچ عنوان در بخش تولید نیست، بلکه در بخش فروش و تقاضاست و به نظر می‌رسد این دیدگاه که فقط از تولید حمایت شود باید تعدیل شده و از فروش و توزیع نیز غافل نباشیم.
انتهای پیام/
