پویش اقتصادی راه نو با انتشار بیانیه‌ای خطاب به نامزدهای سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با برشمردن چالش‌های مهم کشور از آنها خواست برنامه دقیق خود را برای غلبه بر این چالش‌های ارائه کنند.
در بیانیه این پویش آمده است:
«و أوفوا بالعهد، إن العهد کان مسئولا* و أوفوا الکیل إذا کلتم و زنوا بالقسطاس المستقیم، ذلک خیر و أحسن تأویلا»
سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران، همچون دوره های قبل، و بلکه بیشتر، نمایشگاهی از وعده های رنگارنگ است: عملی و غیرعملی، مخرب و سازنده.
هرچند در کارزارهای انتخاباتی در هفته های منتهی به رای گیری، هیجان و اضطراب ناشی از رقابت انتخاباتی بر ستادها و ذهن نامزدها سایه می افکند، اما حقیقتاً اقتصاد امروز ایران نیازمند تصمیمات سخت، بزرگ، و البته کارشناسی شده و دقیق است.
“پویش اقتصادی راه نو”، صمیمانه از نامزدهای انتخابات یک تقاضا دارد:
تا زمانی که از عقبه کارشناسی، اثربخشی و نگاه جامع و به دور از بخشی نگری وعده هایی که در بسته های موسوم به «برنامه» به شما ارائه شده، مطمئن نشده اید، آن ها را به مردم عزیز ایران هدیه نکنید.
نکته مهم دیگر اینکه مردم از شما هم «هدف» می خواهند و هم «برنامه»؛
امروز به مدد گفت و گوهای زیاد در فضاهای کارشناسی در کشور، خیلی ها می دانند هدف چیست اما بسیار کم اند آنها که می دانند «چگونه» باید به این اهداف رسید و راهکارهای نادرست ولی خوش رنگ و لعاب در این مسیر چیست؟ امروز شما باید هم به سوال اول و مهمتر از آن، به سوال دوم جواب دهید و اطمینان بدهید که از راهکارهای فوری که آثار زیان باری در بلندمدت بر زندگی مردم و ساختار اقتصادی کشور دارد، اجتناب خواهد شد.
بسیار شنیده و باور داریم که نظام مالی کشور نیازمند اصلاح بنیادین است و باید کسری بودجه عظیم دولت کاهش یابد و کابوس شوم استقراض دولت از بانک مرکزی پایان یابد و اسب سرکش پایه پولی رام شود؛
ولی به یاد داشته باشید اینها هدف است، نه برنامه! و تحقق این هدف نیازمند افزایش درآمدهای پایدار ریالی دولت و کنترل جدی هزینه های آن و کوچک شدن دولت است.
به مردم «بگویید» برنامه شما برای آن چیست؟
ساختار نظام پولی کشور باید اصلاح شود تا غول نقدینگی را لگام زند و مانع از سقوط ارزش پول ملی شود.
ولی به یاد داشته باشید این هدف است نه برنامه! و تحقق این هدف نیازمند اصلاح نظام سرکش و عظیم الجثه بانکی در وسیع ترین مقیاس ممکن است.
به مردم «بگویید» برنامه شما برای آن چیست؟
یارانه پنهان صدها هزار میلیارد تومانی نظام توزیع انرژی و گندم و … در کشور لاجرم باید به سود تک تک مردم ایران اصلاح گردد تا بهره مندی ثروتمندان از یارانه ها بسیار بیش از ضعفا نباشد و به سمت عدالت اجتماعی حرکت کنیم.
ولی به یاد داشته باشید این هدف است نه برنامه! و تحقق این هدف، اولاً نیازمند اجرای چند ابرپروژه از جمله تجمیع پایگاه های داده در کشور است. ضمن اینکه انتظارات اقشار مختلف مردم با خواسته های گوناگون برای حذف نشدن از دامنه باز توزیعی این طرحها، هر تصمیم گیرنده ای را به تغییر رفتار وادار می کند. باید به این سوال همیشگی پاسخ داد که بازتوزیع به «همه» ایرانیان انجام خواهد شد یا ترجیحی در این بازتوزیع وجود دارد؟ باید گفت که آیا بخشی از این بازتوزیع بار دیگر به صنعت و دولت و … پرداخت می شود یا «فقط به مردم» پرداخت خواهد شد و دولت سهم خود را در قالب مالیات خواهد گرفت؟
به مردم «بگویید» برنامه شما برای آن چیست؟
رشد اقتصادی پایدار مهمترین عامل افزایش ثروت ملی و در نهایت، رفاه اجتماعی است.
ولی به یاد داشته باشید این یک هدف کلی است نه برنامه! و یک دنیا مفهوم در همان صفت «پایدار» نهفته است و تحقق این هدف نیازمند رفع موانع تولید و صادرات و ده ها عامل دیگر است.
به مردم «بگویید» که برنامه شما برای آن چیست؟
بسیار گفته می شود که انواع پرداخت های مستقیم در قالب وام ازدواج و یارانه و غیره به مردم باید انجام شود و گویا بین برخی نامزدها در این خصوص، «مزایده» ای وجود دارد. ولی به یاد داشته باشید که تحقق این پرداختها نیازمند تامین منابع پایدار درآمدی برای دولت است. تلاش همه جانبه بسیاری از متقاضیان «رأی» مردم به ویژه در ایام انتخابات مجلس و ریاست جمهوری، بر «حامی پروری» و جذب طرفدار متمرکز است.
به مردم «بگویید» که برنامه شما برای تأمین منابع پایدار، در عین پرهیز از «حامی پروری» در اینگونه برنامه ها چیست؟
همه وعده «حمایت» از بازار سرمایه می دهند، و هیچ کس متوجه نشده است که معنی «حمایت» چیست؟ آیا صرفاً تزریق نقدینگی به بازار سرمایه، همان حمایت است یا به دنبال ایجاد ساز و کارهای اصولی در بازار هستید که زیان دیدگانی با بیش از ۸۰% زیان به وجود نیایند که بعداً بخواهید از آنها حمایت کنید؟ معنای حمایت از بازار سرمایه و رونق این بازار، با کاهش دستوری قیمتها که نتیجه برخی وعده های دیگر اقتصادی نامزدها است چگونه قابل جمع است؟
اگر امروز بجای سال ۱۴۰۰ در اوایل خرداد ۱۳۹۹ بودیم، برنامه نامزدهای ریاست جمهوری برای این بازار چه بود؟ آیا این تصور را داشتید که تورم را با هدایت گسترده نقدینگی به سمت بورس می توان کنترل کرد؟ آیا رشد بازار سرمایه را غیرمنطقی می دانید یا افت آن را؟ یا معتقدید که هر دوی این روندها غیرمنطقی بوده است؟
به مردم «بگویید» که برنامه شما برای «حمایت» از بازار سرمایه، و اصولاً معنای «حمایت» چیست؟
بسیاری از سیاسیون و مسئولان، بر هدایت نقدینگی به سمت تولید تاکید می کنند، اما بدون اشاره به جنبه های سلبی آن، یعنی تورم احتمالی ناشی از محدودیت واردات، قبول کالاهای بعضا بی کیفیت داخلی در کنار پاسخگو نبودن برخی تولیدکنندگان انحصارگر، پرهزینه کردن فعالیتهای رقیب تولید و سفته بازی اشاره ای نمی کنند و یا به دلیل لابی قدرتمند صاحبان اینگونه منافع، از بیان این موضوع طفره می روند.
به مردم «بگویید» دقیقا برنامه شما – در هر دو جنبه ایجابی و سلبی- برای حمایت از تولید و هدایت نقدینگی به سمت تولید چیست؟
و در نهایت اینکه؛ خانه دار کردن مردم، اعطای شغل به جوان ها، تامین اجتماعی برای سالمندان، تضمین سبد غذایی برای تهی دستان، تسهیل ازدواج برای خانواده ها، کرامت برای روستاییان، آرامش برای شهرنشینان، تعامل عزتمند با دنیا و سایر آنچه این روزها شما از انها یاد می کنید همگی اهدافی هستند که نتیجه اجرای برنامه های شما برای اصلاح ساختار نظام معیوب اقتصادی ایران است و جامعه نخبگی بی صبرانه منتظر شنیدن برنامه های شما برای این همه هدف و وعده جذاب و زیبا است.
“پویش اقتصادی راه نو” از نامزدهای محترم انتخابات ریاست جمهوری می خواهد که:
به فردای انتخاب شدن، بیشتر بیاندیشند و عهدی که معمار کبیر انقلاب اسلامی (ره) از آنها ستانده است را مجدد به یاد آرند.
به سرانجام وعده ی آوردن نفت بر سر سفره مردم نیم نگاهی بیندازند.
به سرانجام وعده ی کلیدی که قرار بود آنچنان رونق اقتصادی ایجاد کند عمیقا فکر کنند.
و ببینند که بیماری های ساختاری اقتصاد این کشور هنوز به قوت خود باقی است، با این که دوازده انتخابات ریاست جمهوری برگزار شده است و نامزد پیروز از همین جنس وعده ها داده است.
این برنامه ها باید هم برای مردم جذاب باشد و هم از نظر کارشناسان، عملی، مفید و موثر برای کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت؛ و در نهایت به بهبود معیشت مردم در بلندمدت و افزایش قدرت اقتصادی کشور منجر شود.
و در نهایت اینکه، هیچ چیزی به اندازه تیم اقتصادی شما بیانگر نگاه و برنامه شما نیست. هم کارشناسان باید بدانند که این همه هدف و برنامه و وعده از چه فکری برخاسته است؟ و آیا سازگاری فکری در تیم فکری وجود دارد؟ و اینکه چه کسانی قرار است این برنامه ها را اجرا کنند؟ چه بسیار از برنامه ها و راهبردها که در عمل و به واسطه تیم اجرا کننده، با شکست مواجه شده است. تقاضای جدی «پویش اقتصادی راه نو» این است که همه کاندیداهای محترم نسبت به معرفی تیم اقتصادی خود و به ویژه معاون اقتصادی، رییس سازمان برنامه، رییس بانک مرکزی و وزیر امور اقتصادی و دارایی خود به مردم اقدام نمایند.
* درباره نویسندگان
بپویش اقتصادی راه نو متشکل از پژوهشگران و متخصصان علوم اقتصادی و مدیریتی تشکیل شده است که در سال ۱۳۹۸ اعلام موجودیت کرد.
برخی اعضاء شاخص آن به عنوان نماینده مجلس عبارتند از :احسان خاندوزی، نایب رییس فعلی کمیسیون اقتصادی، مهدی طغیانی، سخنگوی کمیسیون اقتصادی، مالک شریعتی، سخنگوی کمیسیون انرژی، مجتبی توانگر، رییس کمیته اقتصاد دیجیتال مجلس یازدهم و همچنین نام برخی اقتصاددانان و پژوهشگران اقتصادی دیگر نیز در این پویش به چشم می خورد.
انتهای پیام/
