حمیدرضا رستگار رئیس اتاق اصناف تهران امروز در نشست خبری گفت: در حوزه کفش و چرم، کیف و پوشاک و نساجی هم این امکان را در کشور داریم که نیاز داخلی را تأمین کنیم و هم از این امکان برخورداریم که صادرات داشته باشیم لذا برگزاری نمایشگاهها میتواند توان تولیدی و صنعتی ما در حوزههای مختلف به کشورهای مختلف نشان دهد. بنابراین لازم است که از این صنایع حمایت شود و مشکلات در شهرکهای صنعتی توسط مسئولین حل شود.
وی افزود: در کشور چین صنایع کوچک با حمایت پویا شده است بنابراین لازم است که از صنایع کوچک ما نیز حمایت شود تا صدای صنایع و کالای ما در کشورهای هدف با صادرات شنیده شود تا تولید ثروت ملی در کشور ما رقم بخورد.
در ادامه این نشست مجید افتخاری عضو هیأت مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران بیان کرد: صنعت پوشاک موتور محرکه تمام زنجیره است و به عنوان صنعتی است که بیشترین ارزش افزوده را در کل زنجیره نساجی دارد.
وی با اشاره به واردات پوشاک قاچاق اظهار کرد: ما شاهد سونامی واردات پوشاک قاچاق هستیم و این در حالی است که واردات این حجم از قاچاق تاکنون سابقه نداشته است و هر ساله یک سری کشورهای جدید وارد بازار ایران میشود و لذا این مسائل توانمندی بازار ایران را از بین میبرد.
افتخاری گفت: بیش از ۳.۵ دلار قاچاق پوشاک در سطح کشور وجود دارد و متأسفانه برنامهای برای مبارزه با آن صورت نمیگیرد. در گذشته از کشور ترکیه واردات قاچاق داشتیم بعد این واردات از کشور بنگلادش اتفاق افتاد که به صورت تناژی و با قیمت بسیار پایین پوشاک قاچاق این کشور وارد کشورمان میشد ضمن اینکه نحوه نگهداری این کالاها در شرایط نامناسبی بود و بعضاً مشکلاتی را به لحاظ بهداشتی و سلامتی برای مصرف کنندگان ایجاد میکرد.
عضو هیأت مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک اظهار کرد: اکنون نیز سونامی واردات پوشاک قاچاق از چین به کشور ما شروع شده و همچنین پاکستان نیز به کشور ما واردات پوشاک قاچاق دارد و گفته میشود این کشور به شدت روی بازار ایران برنامهریزی میکند لذا همه اینها باعث میشود بدنه تولید دچار چالشهایی شود که هر روز نوع و جنس این چالشها تغییر میکند.
در ادامه شاهین کاظمی نایب رئیس هیأت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران با اشاره به برنامه هفتم توسعه گفت: توسعه اتفاقی نیست و برای توسعه نیازمند برنامهریزی هستیم. برای توسعه صنعتی کشور هم تمرکز روی برنامه هفتم توسعه است که متأسفانه در برنامه توسعه هفتم با وجود اینکه در انجمن چند سال روی این موضوع کار شد و نظرات خودمان را به مرکز پژوهشهای مجلس و وزارت صمت ارائه کردیم اما هیچکدام از نظرات ما در این برنامه منعکس نشده است و لذا وقتی به مسائلی که در رشد صنعت مورد نظر ما بوده است اشاره نشده چگونه میتوان امیدوار به رشد در صنعت نساجی باشیم.
وی افزود: میزان اشتغال بسیار زیادی در صنایع نساجی وجود دارد که بالغ بر ۶۰۰ هزار نفر کارگر مستقیم در صنعت وجود دارد بنابراین درصد قابل توجهی از اشتغال را تأمین و درصد بالای از ارزش افزوده کشور را نیز ما تأمین میکنیم. بر اساس آمار مرکز پژوهشهای مجلس میزان ارزش صادراتی هر تن تولید محصولات پتروشیمی ۶۵۰ دلار است که در صنایع پایین دستی این تولیدی به پارچهای تبدیل میشود که ارزش هر تن آن حدود ۳ هزار دلار است و وقتی تولید به سمت پوشاک حرکت میکند میزان ارزش افزوده آن حتی به ۵ تا ۶ هزار دلار نیز میرسد و لذا سوال این است که چرا به این صنعت اهمیت نمیدهیم؟
کاظمی اظهار کرد: سهم اشتغال صنعتی در حوزه نساجی حدود ۶.۵ درصد است لذا ما در نساجی میتوانیم برای مملکت مفید باشد و علاوه بر تأمین نیاز داخلی میتوانیم به کشورهای اطراف هم صادرات داشته باشیم.
وی گفت: در سال گذشته تقریباً ۱.۸ میلیارد دلار ارزش واردات این زنجیره در صنعت نساجی و پوشاک بوده است و باید توجه کرد که پوشاک واردات رسمی ندارد. از ۱.۸ میلیارد دلار به میزان ۶۸۵ میلیون دلار واردات پارچه است که این پارچه تبدیل به پوشاک و منسوجات خانگی میشود.
کاظمی افزود: پیشنهاد ما برای توسعه صنعت نساجی تخصیص ۵ میلیارد دلار است که اگر در برنامه هفتم توسعه این میزان برای توسعه این صنعت تخصیص یابد توانایی داریم که کل زنجیره واردات را داخلی سازی کنیم اما برای تحقق این موضوع نیازمند برنامه هستیم. اگر برنامهریزی درست کنیم میتوانیم به بزرگترین تأمین کننده کالای پوشاک، نساجی، کیف و کفش در منطقه باشیم اما اکنون با وجود صنایع پتروشیمی در کشور وارد کننده برخی مواد اولیه در حوزه پتروشیمی هستیم در حالی که با وجود داشتن نفت این مواد اولیه باید در داخل تولید شود.
وی افزود: ترکیه سال گذشته ۳۵ میلیارد دلار صادرات منسوجات داشته است و این در حالی است که ما تأمین کننده مواد اولیه صنایع کشورهای اطراف هستیم.
در این نشست همچنین جهانگیر مجیدی دبیر انجمن صنایع چرم ایران گفت: صنایع چرم تأمین کننده نیاز اولیه صنایع کیف و کفش است و در طول زنجیره ارزش این صنعت تأمین کننده نیاز این صنایع هستیم و اگر برنامهریزی درستی در سطح ملی برای صادرات داشته باشیم میتوانیم ۳۰ درصد از ظرفیت این بخش را به صادرات اختصاص دهیم اما نیازمند حمایت هستیم. الان ظرفیت واقعی تولیدی بیش از تولید فعلی است لذا امیدواریم با حمایتهای لازم تولید ما افزایش یابد./