با آغاز عملیات نظامی روسیه علیه اوکراین، شرکت‌های تامین کننده خدمات فنی و مهندسی اروپایی و آمریکایی در حوزه نفت و گاز صادرات خود را به روسیه متوقف کردند. روسیه پس از این رفتار در مقطعی تامین انرژی اروپا را با وقفه ادامه داد و بعد از این یک حادثه خرابکاری عجیب در خطوط نورداستریم رخ داد که به کلی بخشی از صادرات گاز روسیه به اروپا را متوقف شد.
سلسله این اتفاقات فرصت مناسبی را برای جمهوری اسلامی ایران که سالهاست درگیر تحریم بوده و توانسته با استفاده از ظرفیت‌های بومی، محدودیت‌های نفتی و بویژه حوزه خدمات فنی _ مهندسی آنرا پشت سر بگذارد، ایجاد کرد. کما اینکه سیاست دولت سیزدهم نیز توسعه صادرات خدمات فنی-مهندسی در کنار صادرات نفت خام بود. این تصمیم به دلیل تحریم پذیری ساده فروش نفت خام و جهت خنثی سازی تحریم‌ها اتخاذ شد.
حالا اخبار امیدوار کننده‌ای از صادرات توربین‌های گازی ارتقا یافته توسط کشورمان به روسیه توسط مقامات وزارت نفت مطرح شده است.
توربین‌های ارتقاء یافته ایرانی به داد روسیه رسید
رضا نوشادی مدیرعامل شرکت مهندسی چند روز پیش گفت: «ایران قراردادی با روسیه مبنی بر صادرات ۴۰ توربین ارتقاء یافته بسته است.» وی افزود: «پیشرفت‌های ایران منحصر به تولید موشک و پهپاد نیست، بلکه اکنون ما ۸۵ درصد تجهیزات و تاسیسات مورد نیاز صنعت گاز را در کشور تولید می‌کنیم.
در توضیحاتی تکمیلی، نوشادی درباره این قرارداد در رشته توئیتی نوشت: «شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران سازنده توربین نیست، بلکه با ۲ قرارداد یکصد دستگاهی و یک قرارداد ۵۰ دستگاهی ۲ برند اروپای شرقی و غربی را انتقال تکنولوژی داده است. این توربین‌ها توسط متخصصان ایرانی ارتقایافته و با نام تجاری ایرانی تولید می‌شود. تاکنون قریب به ۲۰۰ دستگاه از این توربین‌ها برای شبکه انتقال گاز و پالایشگاه‌های کشور طراحی و نصب شده است. مرهون ابتکار، آینده‌نگری و خطرپذیری مدیران یک دهه قبل این مجموعه هستیم.
تجارت توربینی و نیروگاهی ایران و روسیه امر جدیدی نیست و از سال‌ها قبل در جریان است که بنا به دلایل تجاری، طرف ایرانی تقاضای عدم افشای جزئیات و پیشرفت آن را کرده است که با رفع نگرانی‌های تجاری، جزئیات بیشتری را در اختیار قرار خواهند داد. قطعا یکی از روش‌های مقابله با تحریم، تشکیل باشگاه تحریمی‌ها و گسترش همکاری‌ها‌ست که به کمک آن از اثرات سوء تهاجم اقتصادی همه‌جانبه توسط غربی‌ها کاسته می‌شود.»
پالایشگاه‌های ونزوئلایی با تجهیزات ایرانی جان تازه‌ای گرفتند
این اولین بار نیست که ایران در دولت سیزدهم دست به صادرات خدمات فنی-مهندسی و تجهیزات تکنولوژیک مرتبط با گاز و نفت می‌کند.
ونزوئلا اولین مقصد کشورمان برای اجرای این سیاست بود. این کشور به دلیل مشکلات موجود در مسیر تحریم‌ها، بشدت در زمینه تعمیر تجهیزات و استفاده از حداکثر ظرفیت پالایشگاه‌های خود به مشکل خورده بود و بخش مهمی از پالایشگاه‌های ونزوئلا با مشکلات جدی در تجهیزات روبه‌رو بود و عدم تعویض آنها باعث کاهش ظرفیت پالایشی این پالایشگاه‌ها شده بود.
ایران برای بازگشت پالایشگاه‌های کشور ونزوئلا به ظرفیت اسمی و اصلی خود، اقدام به صادرات خدمات فنی- مهندسی و تجهیزات کرد. سپس برای رسیدن به ظرفیت حداکثری، نفت سنگین ونزوئلا با نفت سبک کشورمان تلفیق شد که در نتیجه نفتی با اسپک و ویژگی‌های نزدیک به نفت ایران تهیه شد تا به عنوان خوراک به پالایشگاه ارسال شود. به این ترتیب علاوه بر صادرات خدمات فنی- مهندسی، نفت ایران نیز در این پالایشگاه‌ها مورد استفاده قرار گرفت.
به عبارت دیگر صادرات خدمات فنی- مهندسی هزینه ثابت و اصلی ایران را در این پالایشگاه‌ها تامین و به عنوان میزان آورده دولت ایران محاسبه شد و به همان میزان نیز ایران سهامدار پالایشگاه‌های ونزوئلایی شد. به عبارت دیگر از محل فروش فرآورده‌های نفتی علاوه بر اعطای سود سهام ایران در پایان سال مالی، ونزوئلا باید نفت خریداری شده از ایران را نیز تسویه کند.
بنابراین با یک تیر دو نشان زده می‌شود؛ علاوه بر صادرات خدمات فنی- مهندسی و سهامداری ایران در پالایشگاه‌های فراسرزمینی، بازارسازی تضمینی برای نفت ایران نیز ایجاد می‌شود.
انتهای پیام/
