روزنامه کیهان در گزارشی به شکست پروژه بایدنی کردن اقتصاد و انتظارها برای حمایت دولت از کارآفرینان پرداخته است که بخش‌هایی از آن در ادامه از نظر می‌گذرد. پروژه شرطی‌سازی اقتصاد کشور از مسیر گره‌زدن اقتصاد ملی با مسائل سیاست بین‌الملل، اگرچه در سال‌ها و ماه‌های گذشته نقل برخی محافل داخلی و ابزاری برای حمله به منتقدان عملکرد دولت بود، اما این روزها با روشن شدن فضای سیاسی آمریکا، آن ادعاها و رویاپردازی‌ها رنگ باخته است.
طراحان و طرفداران سیاست خارجی دولت تدبیر و امید طی چهار سال گذشته بارها اظهار می‌کردند که شخص ترامپ مانع پیشرفت مذاکرات و تحقق خواست‌های مشروع ایران است و با روی کار آمدن دولت بایدن، ورق برخواهد گشت و به سرعت روابط ایران و آمریکا زیرورو شده و با رفع دیوارهای تحریم، دروازه‌های پیشرفت به روی ما باز خواهد شد! اما طی یک هفته اخیر، مقامات دولت جدید آمریکا، مواضع ضدایرانی دولت ترامپ را تکرار کردند و بار دیگر آب پاکی روی دست خوش‌خیال‌ها ریختند.
او همچنین پا را فراتر گذاشت و گفت که «اگر (ایران) تصمیم بگیرد به تابعیت برگردد، ما باید ابتدا راستی‌آزمایی کنیم که در حال تبعیت هستند»! او البته درباره زمان بازگشت آمریکا به برجام گفت که «هنوز فاصله زیادی با آن نقطه داریم».
چنان‌که پیداست، آمریکای بایدن همان رویه آمریکای ترامپ را دنبال کرد و چشم‌انداز گشایش اقتصادی مورد نظر دولت تدبیر و امید را تیره کرد، اتفاقی که می‌توان آثار آن را در بازگشت روند صعودی به نرخ‌های ارز و طلا مشاهده نمود.
در این بین، فعالان و کارآفرین‌های اقتصادی که با تمام وجود و با تکیه بر توان خود برای تولید و‌اشتغال کشور می‌کوشند، همچنان چشم‌انتظارند که سرانجام چه وقت دولت از خیالبافی و چشم امید بستن به خارجی‌ها دست برداشته و به جوانان ایرانی نظر می‌کند.
بسیاری از کارآفرینان و تولیدکنندگان هستند که حاضرند همه مشکلات تولید را به جان بخرند تا به جای خارج شدن ارز از کشور برای واردات، کارگران ایرانی مشغول به کار شوند، اما نه تنها حمایت نمی‌شوند که سنگ‌های بزرگی جلوی پای آنان قرار می‌گیرد.
در همین رابطه، سعید قراری، موسس کارخانه یکصد هزار تنی کاغذ در کرمان اظهار می‌کند که به ۱۰۰ میلیارد تومان معادل پنج میلیون دلار تسهیلات نیاز دارد که سالیانه یکصد هزار تن کاغذ تولید کند، اما نه تنها این وام را به او نمی‌دهند، که با درخواست‌ها و خط و نشان‌های مافیای کاغذ هم دست به‌گریبان شده است.
به گفته این فعال اقتصادی، در حالی دولت زیر بار ارائه تسهیلات پنج میلیون دلاری برای تولید ۱۰۰ هزار تن کاغذ در کشور نمی‌رود که جوادی، معاون وزارت ارشاد اسلامی در مصاحبه با تسنیم اعلام نمود «که برای خرید ۳۰ هزار تن کاغذ اقدام شده است و بزودی اقدام به واردات آن خواهیم کرد. برای این مقدار کاغذ ۷۰ میلیون دلار ارز ۴۲۰۰ تومان تخصیص یافته است.» پیش از این صالحی، وزیر ارشاد نیز این موضوع را تایید کرده بود.
وی می‌افزاید: به قول آقای رئیس‌جمهور هر بچه‌ای که چهار عمل اصلی را بلد باشد خواهد فهمید که این تخصیص برای خرید کاغذ به جیب کی می‌رود.
نگاه دولت به واردات به جای تولید داخل،گریبان فعالان حوزه کشاورزی را هم گرفته است. به گزارش ایرنا، عضو انجمن صنایع تولیدکنندگان سموم کشور می‌گوید: با توجه به شرایط تحریم‌ها و محدودیت تخصیص ارز، تخصیص ۵۲ درصد ارز به واردات سموم آماده مصرف مشابه تولید داخل نه تنها ضربه به صنعت است بلکه منافع ملی را با مخاطره روبرو می‌کند.
فریبرز فیروز جهان تیغی مهرماه سال جاری در یک نشست خبری با بیان اینکه علت افزایش سهم واردات سموم در شرایط تحریم‌ها مشخص نیست اظهار کرد: اکنون به تولید دو دلار ارز یارانه‌ای و به واردات سه دلار تخصیص می‌دهند این اقدام لطمه به تولید کشور است.
محسن عسگری یکی دیگر از اعضای انجمن صنایع تولیدکنندگان سموم کشور هم معتقد است که چرا وقتی کشور با محدودیت ارزی روبروست باید سموم آماده مصرف، ماده موثره و تکنیکالی که در داخل کشور تولید می‌شود ارز دریافت کرده و وارد شود؟
یک کارآفرین و تولید‌کننده مواد شوینده و بهداشتی با‌اشاره به واردات گسترده کالا در کشور تاکید می‌کند که آیا کسی که جنس را از خارج کشور وارد کرده و به نام کارآفرین از تخفیف‌های گمرکی بهره‌مند می‌شود را می‌توان حقیقتا کارآفرین نامید، در حالی که چیزی که در نهایت از حاصل کار او دیده می‌شود تنها مونتاژ چند قطعه است؟
محمد موسوی در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم ادامه داد: متاسفانه در کشور ما حمایت از کارآفرین تنها به اعطا یک لوح تقدیر محدود شده است و در عمل حمایت و پشتیبانی خاصی از کارآفرینان واقعی دیده نمی‌شود. از دل این وضعیت افرادی هم برای سودجویی اقدام می‌کنند به خود بنده گفتند که با هشت میلیون تومان از شما به عنوان کارآفرین تقدیر می‌کنیم، مشخص است که این فضا به موقعیتی برای کاسبی برخی افراد تبدیل شده است تا بتوانند با له کردن جامعه جیب‌های خود را پُرتر کنند.
گفتنی است مجموعه دولت و بویژه نظام بانکی به عنوان بازوی تأمین مالی در اقتصاد ایران از مزایا و شرایط ویژه‌ای برخوردارند که آنها را فربه نموده در جایگاه کنونی قرار داده است، بنابراین موظف هستند بیشترین حمایت را از تولیدکنندگان هم انجام دهند.
دولت با سیاست‌گذاری غلط و تخصیص ارز به واردات در مواردی که امکان تولید مشابه داخلی وجود دارد، عملا زیر پای تولید ملی را خالی می‌کند وبانک‌ها نیز با ورود به بنگاه‌داری و خودداری از تأمین مالی طرح‌های تولیدی، علاوه‌بر ضربه زدن به تولیدکنندگان، زمینه هدررفت ارز کشور برای واردات گسترده را فراهم می‌نمایند.
معاون دادستان کل کشور چندی قبل گفت که دو هزار تولیدی تعطیل شده و به تملک بانک‌ها درآمده است. جرائم و سودهای مرکب بانک‌ها کمر تولید‌کننده را می‌شکند. فردی هست که پنج میلیارد از بانک وام گرفته، ۱۰ میلیارد پس داده و هنوز ۲۰ میلیارد به بانک بدهکار است!
باید فکری به حال نظام تصمیم‌گیری دولت کرد و اصلاح نظام بانکی به نفع تولید یکی از گام‌های کلیدی و دارای اولویت در این زمینه خواهد بود.
انتهای پیام/
